-
حکایت
1387,06,08 01:20
پیرمردی شاگرد جوانی داشت که او را پند می داد و درس زندگی می آموخت. روزی به به او گفت : فردا برای پیاده روی در مسیری طولانی آماده شو. وقت آن رسیده که چیز با ارزشی را به تو نشان دهم که تا به حال آنرا ندیده ای. شاگرد از این مسئله تعجب کرد، فردای آنروز همراه پیرمرد به راه افتاد. آنها از جنگل و دشت و تپه های سرسبز عبور می...
-
[ بدون عنوان ]
1387,06,08 01:18
بدبختی انسان در فکر اوست، در لحظه های سکون و بی تحرک. بی تحرکی و سکون هم مفید است، اما فقط در زمانی که هدف و منطقی خاص آنرا برگزیند. آن لحظه که تلاش و حرکت و جریان داشتن متوقف شود، آن لحظه شروع بدبختی ها است. تلاش و حرکت هم معنای امید نیست. امید داشتن نوعی شروع و یک مسیر است، برای آنکه خوشبختی در آن مسیر به جریان...
-
[ بدون عنوان ]
1387,06,02 19:36
خوشبختی، تنها دست و پا و بدن سالم داشتن نیست، بدون دست و پا و بدن سالم هم می توان خوشبخت بود، آنجا که روح در تلاش برای پرواز در بیکران ها است؛ و این پرواز مرگ نیست. خوشبختی قدم برداشتن در زندگی است، جسارت، شجاعت، حکمت و تلاش برای رسیدن به اهداف، اما وقتی که هدف نائل آمد، خوشبختی ادامۀ مسیر برای اهداف دیگر است. زیرا با...
-
[ بدون عنوان ]
1387,06,02 19:31
خوشبختی در لذت تلاش معنا پیدا می کند نه در لذت سکون. " حرکت رود بودن است و نشستن سنگ بودن بنگر که رود بودن به کجا می رسد جز دریا شدن و سنگ بودن به کجا می رسد جز خاک شدن"
-
خوشبختی
1387,06,02 19:25
خوشبختی مقصد نیست، خوشبختی شوق رسیدن به مقصد است. خوشبختی داشتن ها نیست، خوشبختی شوق رسیدن به نداشته ها است. خوشبختی در لحظه ها موجود نیست، خوشبختی در زمان پدیدار است. خوشبختی ، مسیر است. مسیری بی انتها که دنبال می شود. هنگامی که برای رسیدن به یک هدف خاص تلاش می شود خوشبختی وجود دارد. اما هنگامی که هدف به دست آمد...